Część siedemnasta

Punktualnie o 19 zaczęła się gala. Jako pierwsza, wystąpiła grupa Coldplay. Potem pary wykonawców zaczęły ogłaszać zwycięzców poszczególnych kategorii. One Direction byli nominowani jako najlepsza grupa roku i najlepsza piosenka z ‘What Makes You Beautiful’. Jako pierwsza nagrodę otrzymała Adele za artystkę roku. Po około półgodzinie nastąpiła krótka przerwa. Udałyśmy się wraz z chłopakami na backstage, poznać kilka gwiazd. Znamy już teraz Jessie J, członków Coldplay i Eda Sheeran’a.

-A wy kiedy występujecie? –zapytałam, gdy wracaliśmy już na nasze miejsca.

-Za jakieś 20 minut – oznajmił Harry.

-Co śpiewacie? –zapytałam z uśmiechem na twarzy.

-No co ty? –zapytał zdziwiony Harold –Przecież takie wielkie gwiazdy jak my, nie mogą zdradzać takich rzeczy.

-Ta, jasne rozumiem – usiadłam z zawiedzioną miną.

-Teraz zapraszam na scenę Jessie J i Jasnona Mraza, którzy wręczą nagrodę w kategorii zespół roku! – zaczęła prowadząca. Jessie i Jason pojawili się na scenie i zaczęli gadać niezliczone bzdury. Każdy z chłopaków bardzo się denerwował, jeszcze nigdy ich takich nie widziałam. Aż w końcu po kilku minutach gadania z głośników wydobył się głos mówiący:

-One Direction! – razem z resztą, wstaliśmy z miejsc i zaczęliśmy się ściskać. Potem zespół udał się na scenę, po odbiór nagrody.

-Myślę, że jeśli Jessie i Jason mogli długo gadać, my też mamy takie prawo? –zadał pytanie, troszkę bezczelny Harry.

-Oczywiście – odpowiedziała prowadząca.

-A więc, chcielibyśmy podziękować naszym fanom, bez których to nigdy nie byłoby możliwe – mówił Liam.

-Zdecydowanie Directioners to najlepsi fani na świecie –mówił Zayn – chcemy podziękować też naszemu managerowi, który tak wiele dla nas robi. I oczywiście każdemu z osobna, kto oddał na nas głos.

-Dziękujemy także naszym rodzinom oraz trzem wspaniałym dziewczynom, które są dziś tutaj z nami-usłyszeliśmy Louisa. Miałam tylko nadzieję, że nie powie nic bezpośrednio do mnie. Na szczęście tego nie zrobił.

-Jeśli już mowa o dziewczynach, które tutaj są. Jest z nami pewna kobieta, na której bardzo mi zależy. Stello –zwrócił się do blondynki –jesteś dla mnie bardzo ważna, ważniejsza niż jedzenie, dobrze o tym wiesz. Czy zechciałabyś zostać moją dziewczyną? –Niall zaczął schodzić ze sceny i kierować się w stronę Stelli. Reflektor był skierowany tylko na ich dwójkę.

-Oczywiście! –krzyknęła Stella i rzuciła się na Nialla.

Pozostali chłopcy po chwili zeszli uśmiechnięci ze sceny. Potem nadszedł czas na ich występ. Jako pierwszą piosenkę zaśpiewali ‘What Makes You Beautiful’. Dostali wtedy wielkie owacje na stojąco, gdy głos zabrał Louis, wszyscy ucichli.

-Następną piosenkę chciałbym zadedykować dziewczynie, która jest dziś z nami. Rose, wiem, że uważasz mnie za największego dupka na ziemi. Wiem także, że nim jestem. Wiedz, że bardzo mi na tobie zależy i jesteś najważniejszą osobą w moim życiu – po raz pierwszy od kilku dni, zaczęłam na niego patrzeć – to dla ciebie.- Zaczął śpiewać:

I keep playing it inside my head
all that you said to me
I lie awake just to convince myself
This wasn’t just a dream
'cause you were right there
And I should have taken the chance
But I got so scared
and I lost the moment again

It’s all that I can think about oh
your all that I can think about

Is your heart taken
Is there somebody else on your mind
I’m so sorry, I’m so confused just 
tell me am I outta time?
Is your heart breaking
How do you feel about me now
I can't believe I let you walk away when
when I should have kissed you…
I should've, I should've oh
I should have kissed you

Every morning when I leave my house
I always look for you

I see you everytime I close my eyes
what am I gonna do…
And all my friends say
that I’m punching over my weight
But in your eyes I 
saw how you were looking at me

It’s all that I can think about
your all that I can think

Is your heart taken
Is there somebody else on your mind
I’m so sorry, It’s so confused
just tell me am I outta time?
Is your heart breaking
How do you feel about me now
I can’t believe I let you walk away when
when I should have kissed you…
I should've, I should've oh
I should have kissed you


When you stood there
just a heartbeat away
When we were dancing
and you looked up at me
If I had known then 
that I’d be feeling this way
If I could replay
I would have never let you go
Oh oh Never let you go.
am I out of time

Is your heart taken
Is there somebody else on your mind
I’m so sorry, It’s so confused
just tell me am I outta time?
Is your heart breaking
How do you feel about me now
I can’t believe I let you walk away when
when I should have kissed you…
I should've, I should've
I should have kissed you 

Całą piosenkę zaśpiewał sam. Chłopcy stali na scenie tylko jako tło. Gdy skończył cała arena zaczęła robić wielkie: ‘uuuu’, na co tak właściwie nie zwracałam uwagi. Patrzyłam na stojącego na scenie Louisa. Zrozumiałam, że może wtedy, gdy przyszedł do mnie mówił prawdę? Przecież tak serio, to zależy mi na nim i nawet jeśli bardzo bym chciała, nie zmienię tego. On też jest dla mnie ważny. Zaczęłam sobie to powoli uświadamiać, gdy chłopcy zeszli ze sceny i udali się na backstage, gdzie musiały schodzić wszystkie gwiazdy po występach.

-Poczekajcie tu chwilę –zwróciłam się do dziewczyn i natychmiast udałam się za scenę. Właściwie to nie szłam, to był już bieg. Zrozumiałam, że go kocham…

* * *

Nie będę się rozpisywać, mam tylko nadzieję, że się podoba. Wiem, że jest meeeeega krótki, ale to już ostatni taki, obiecuję :)